Michels verhaal

Mijn naam is Michel Otten en mijn verhaal begint in januari 1983 als ik ter wereld kom in IJsselmuiden, een plaatsje dicht bij Kampen. De wereld is een stuk groter, dus na een aantal omzwervingen besluit ik om te gaan studeren in Amsterdam. Ik wil ‘iets’ bij de tv, want dat lijkt me wel leuk. Maar wat? Zonder een duidelijk doel voor ogen te hebben, begin ik aan de opleiding Media, Informatie en Communicatie met als afstudeerrichting Redactie- en Mediaproductie. Soms moet je gewoon ergens mee starten en zien wat er gebeurt. Dat kan leuke verrassingen opleveren. Zo kom ik er tijdens mijn studie achter dat ik juist schrijven leuk vind – en ook goed kan.

VENSTER

Van het idee om te werken als redacteur voor een televisieprogramma stap ik langzaam af, maar mijn interesse voor de media blijft aanwezig. Ondertussen komt mijn afstuderen dichterbij en weet ik nog niet wat ik wil worden als ik groot ben. Ik kies er daarom voor om door te studeren: Communicatiewetenschap met als afstudeerrichting Jeugd en Media. In plaats van het maken van een mediaproduct, vind ik het beschouwen ervan veel interessanter. Hoe verhouden media – als vensters op de wereld – en hun gebruikers zich tot elkaar en wat is de eventuele invloed van media op het publiek en vice versa?

ROZE LEVENSBOEKEN

Er moet in de tussentijd ook gewerkt worden om de studie te kunnen bekostigen. Ik zoek een bijbaan en vind die bij IHLIA, een non-profitorganisatie voor het behoud van lesbisch, homo, biseksueel en transgendererfgoed (lhbt). Daar ga ik met veel plezier en succes aan de slag als webmaster en communicatiemedewerker.

IHLIA start in 2012 met het project Roze levensverhalen, waarbij getrainde vrijwilligers de levensverhalen van oudere lhbt’ers opschrijven. Doel van het project is om iedereen kennis te laten nemen van de persoonlijke en maatschappelijke strijd die deze ouderen hebben gevoerd. In een tijd waarin homoseksualiteit een taboe was. En minstens zo belangrijk is om ze de kans te geven om hun levensverhaal – vaak voor het eerst – te kunnen vertellen. Ik meld me aan als vrijwilliger en teken aan de hand van interviews het levensverhaal van een homoseksuele zeventiger op. Van zijn relaas, aangevuld met foto’s en andere memorabilia, wordt uiteindelijk een boek gemaakt.

Dit vind ik zo leuk en bijzonder om te doen dat ik hiermee verder wil gaan. Ik besluit om niet meer vast bij IHLIA te werken en voor mijzelf te beginnen als zzp’er. Dit resulteert in 2013 in de oprichting van Tekstbureau Wat is uw verhaal? Ik krijg zo de kans om de levensverhalen van meer mensen te mogen aanhoren en daarvan een uniek boek te maken.

VERHALEN ZIJN OVERAL

Of ik nu weet wat wat ik later wil worden als ik groot ben? Vraag het mij over een paar jaar, misschien weet ik dan het antwoord. Verhalen zullen echter altijd een grote rol in mijn leven spelen. Of het nu het verhaal is van de lhbt-gemeenschap dat ik voor het voetlicht wil brengen met mijn werk voor IHLIA of het noteren van uw levensgeschiedenis: alles heeft namelijk een verhaal. Ze inspireren, ontroeren en bieden troost.